Ter nagedachtenis aan Ria Vermetten

Loslaten is moeilijk.

Een hele diepe buiging en respect voor Paul, Marcel en hun gezinnen. Zij hebben allen Ria tot de laatste adem bijgestaan en voor een mooi en waardig afscheid gezorgd. Met hun goedkeuring plaats ik dit bericht.

18 jaar lang 7 dagen in de week bijna 24 uur per dag was ik in huize Vermetten te vinden. Samen met Paul, Marcel en vele anderen hebben we heel veel mooie avonturen meegemaakt. We kwamen niets te kort en hebben een heerlijke onbevangen jeugd gehad.

Helaas heeft Ria Vermetten niet het geluk gehad om van kanker te genezen.

Ik heb heel veel woorden nodig om deze sterke prachtige vrouw, en voor mij altijd mijn 2e moeder gebleven, te omschrijven. Liefdevol, zorgzaam, positief en altijd klaar staan voor iedereen zijn er een paar die bij Ria horen.

Een plekje geven heeft tijd nodig en iedereen doet dat op zijn eigen manier. Tijdens de 11stedenzwemtocht neem ik Ria mee. Zij is mijn drijfveer om de 11stedenzwemtocht en mijn andere uitdaging aan te gaan om zo opnieuw een steentje bij te dragen aan onderzoek naar kanker. Het is en blijft nodig en het doet zo verdomde zeer als je ermee geconfronteerd wordt.

Voor altijd in ons hart Ria, voor ALTIJD!

Groetjes,

Dick